Tuinders merken soms vreemde zilverachtige paden op in hun eigendommen, in kelders en schuren, en gaten in de bladeren en vruchten van planten.

Dit geeft aan dat een onaangename gast de site ’s nachts heeft bezocht: een tuinslak!

Algemene informatie

Onder de vele tuinongedierte vallen naaktslakken op door hun uiterlijk en ongewone biologie.

Het zijn buikpotigen zonder zichtbare schaal, of eenvoudiger gezegd: een slak zonder huis. Het lichaam van dit dier is volledig bedekt met slijm, waaraan de naaktslak zijn naam dankt.

Bij beweging laat het glanzende mica-achtige paden achter. Naast dat het helpt bij beweging, beschermt slijm het weekdier tegen ongunstige omgevingsomstandigheden.

Naaktslakken houden van duisternis en vochtigheid; hoge temperaturen en direct zonlicht zijn schadelijk voor hen, dus zijn ze ’s nachts actief en verstoppen ze zich overdag in schuilplaatsen.

Dit zijn vraatzuchtige dieren die zowel plantenresten als verse planten eten. Ze smullen vooral van sla en kool, maar negeren andere tuingewassen niet.

Naaktslakken zijn hermafrodieten en leggen hun eieren in rottende plantenresten of op de onderkant van bladeren, waar het donkerder en warmer is.

De schade veroorzaakt door naakte slakken is duidelijk. Ze zijn niet alleen in staat om bijna alle soorten fruit, groente of bessen te knagen en te bederven, ze dienen ook als tussengastheer voor wormen en verspreiden fytopathogenen, waardoor aanplantingen worden geïnfecteerd. Daarom moeten we ze bestrijden.

Vechtmethoden

Je kunt tegen naaktslakken vechten zonder complexe en gevaarlijke chemicaliën. Om te beginnen moet je wieden, al het onnodige uit de bedden maaien en gevallen bladeren verwijderen. Dit zal de ventilatie verbeteren, en de naaktslak zal niet zo comfortabel zijn in het tuinbed.

Een betrouwbare manier om het leven van slijmerige schurken moeilijker te maken, is door de grond rond de planten te mulchen met zand, zaagsel of dennennaalden. Dit plakt en droogt de dieren uit.

Als je de grond nabij de beplanting bestrooit met houtas, mosterdpoeder, tabaksstof of meststoffen zoals ijzersulfaat of superfosfaat, zullen de delicate bedekkingen van de wezens branden als vuur.

Je kunt het favoriete gerecht van de slak op smaak brengen met mosterdpoeder gemengd met zout en houtas. Bestrooi de bladeren met het mengsel om de eetlust van de indringers te bederven.

Trouwens, over de gerechten. Hoewel kokkels graag veel planten eten, zijn er enkele soorten groen waar ze bang voor zijn. Dit zijn uien, knoflook, marjolein, alsem, mosterd. Ze kunnen worden gebruikt om kwetsbare gewassen te planten.

Je kunt niet alleen de bladeren bestuiven met brandende poeders, maar ook de slakken zelf. Een sterke zoutoplossing werkt goed, waarmee je de schurken op de compost kunt sproeien, waar ze zich onvermijdelijk zullen verzamelen.

Door gebruik te maken van de zwakke punten van de naaktslakken, kunnen ze handmatig worden gelokt en vernietigd. Het belangrijkste is om ze niet direct op de site te verpletteren, anders zullen nog meer van deze wezens worden aangetrokken.

Schuilplaatsen die schaduw creëren (vochtige planken, schillen van watermeloenen) trekken ongedierte aan dat de hele dag comfortabel wil zitten.

Het is ook bekend dat slakken zich aangetrokken voelen tot de geur van bier. Veel slijmerige alcoholisten verzamelen zich bij een emmer bier, van wie sommigen in het bier vallen en verdrinken.

Een ander product dat slijmerig schuim aantrekt is maïsmeel, maar voor het eten ervan betalen ze de dood. Je zet gewoon de pot met meel op zijn kant en je bent klaar.

Agrochemie

“Ulitsid”, op basis van ijzerfosfaat, helpt goed tegen slakken. De stof is niet schadelijk voor planten en valt snel uiteen in de bodem.

Carbamaatpesticiden (Mezurol) drogen slijm uit en doden slakken. Metaldehyde (“Slug Eater”, “Meta”, “Thunderstorm”) is een effectieve, maar niet te snelle remedie. De eerste resultaten verschijnen ongeveer 3 weken na aanvang van het gebruik.

Ecologische methoden

Slakken dienen als voedsel voor verschillende dieren. Egels, padden en hagedissen voeden zich ermee.

Voor egels kun je een huis op de plek bouwen, voor padden kun je een kleine vijver graven, en voor hagedissen is het comfortabel om naast een hoop zand te leven.

Weekdieren worden ook genadeloos vernietigd door roofzuchtige loopkevers en natuurlijk vogels. Kraaien, merels en Vlaamse gaaien vinden het niet erg om van een naakte, zachte slak te snoepen.

Conclusie

Slakken zijn vrij gemakkelijk te bestrijden. Ze zijn niet zo veerkrachtig als insectenplagen en hebben veel zwakke punten die kunnen worden uitgebuit.

Zelfs zonder de hulp van pesticiden is het mogelijk om een ​​duurzame vermindering van het aantal gewasplagen te bereiken.